Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Cur igitur, inquam, res tam dissimiles eodem nomine appellas? Sed tamen enitar et, si minus multa mihi occurrent, non fugiam ista popularia. Quam illa ardentis amores excitaret sui! Cur tandem? Et adhuc quidem ita nobis progresso ratio est, ut ea duceretur omnis a prima commendatione naturae. Quid enim est a Chrysippo praetermissum in Stoicis? Duo Reges: constructio interrete.
Fortitudinis quaedam praecepta sunt ac paene leges, quae effeminari virum vetant in dolore. Non est enim vitium in oratione solum, sed etiam in moribus. Ut nemo dubitet, eorum omnia officia quo spectare, quid sequi, quid fugere debeant? Non minor, inquit, voluptas percipitur ex vilissimis rebus quam ex pretiosissimis. Aperiendum est igitur, quid sit voluptas; Dolor ergo, id est summum malum, metuetur semper, etiamsi non aderit; Haec para/doca illi, nos admirabilia dicamus. Cum id fugiunt, re eadem defendunt, quae Peripatetici, verba. Quam si explicavisset, non tam haesitaret. Ut id aliis narrare gestiant?
Quod non faceret, si in voluptate summum bonum poneret. Rhetorice igitur, inquam, nos mavis quam dialectice disputare? Manebit ergo amicitia tam diu, quam diu sequetur utilitas, et, si utilitas amicitiam constituet, tollet eadem.
Ergo id est convenienter naturae vivere, a natura discedere. Laboro autem non sine causa; Vitiosum est enim in dividendo partem in genere numerare. Non igitur potestis voluptate omnia dirigentes aut tueri aut retinere virtutem. Qui-vere falsone, quaerere mittimus-dicitur oculis se privasse; Tum Quintus: Est plane, Piso, ut dicis, inquit. Ab hoc autem quaedam non melius quam veteres, quaedam omnino relicta. Non est enim vitium in oratione solum, sed etiam in moribus. Solum praeterea formosum, solum liberum, solum civem, stultost; Non dolere, inquam, istud quam vim habeat postea videro;